Wanneer Patricia Manders-Vos – werkzaam bij ZorgMies Midden-Limburg – vertelt over haar werk als ZorgMies, valt direct op hoeveel liefde en betrokkenheid zij meebrengt in de zorg. Haar werk draait niet alleen om praktische hulp, maar vooral om menselijke nabijheid. “ZorgMies zijn betekent niet alleen zorgen, het betekent er écht zijn,” zegt ze. En dat is precies wat ze doet voor de mensen die zij begeleidt, waaronder twee cliënten met Parkinson: een oudere dame en een heer.
Van pastoraal werk naar persoonlijke zorg
Patricia heeft een brede achtergrond in de zorg en het sociaal werk. Ooit werkte ze voor een Japans bedrijf, maar haar hart lag bij het pastoraal werk binnen het bisdom Roermond. Toen die functie stopte, moest ze verder kijken. “Het voelde alsof ik mijn plek kwijt was,” vertelt ze. “Maar bij ZorgMies vond ik opnieuw betekenisvol werk, waarin ik mijn hart kwijt kan.”
Ze werkt nu op verschillende plekken: in een verzorgingshuis als voedingsassistente, én als ZorgMies. Die afwisseling vindt ze prettig, maar het persoonlijke contact bij ZorgMies is voor haar het meest waardevol. “Je bouwt echt iets op met iemand. Dat vind ik mooi.”
De kracht van aanwezigheid
Bij de dame met Parkinson merkte Patricia direct hoe belangrijk haar aanwezigheid was. De vrouw is stil, teruggetrokken zelfs. Maar door geduld, kleine gebaren en oprechte aandacht ontstond er vertrouwen. “Ze is niet spraakzaam, maar ik begrijp haar vaak zonder woorden. Ze heeft letterlijk tegen mij gezegd dat ze me lief vindt, en dat ze zich bij mij op haar gemak voelt.”
Een bijzonder moment was toen de zus van de cliënt overleed. Patricia werd gevraagd mee te gaan naar de uitvaart. “Ze was zo dankbaar dat ik er was. Dat ze het niet alleen hoefde te doen. Zulke momenten raken me diep.”
Een luisterend oor en een helpende hand
Ook bij haar andere cliënt, een man met Parkinson, is Patricia meer dan alleen een begeleider. Zijn vrouw zorgt dag in, dag uit voor hem, maar ook zij heeft momenten nodig om op adem te komen. “Als ik met hem wandel of samen wat doe, kan zij even boodschappen doen of gewoon uitrusten. Ze is zijn vrouw, geen verpleegkundige. Dat onderscheid is zó belangrijk.”
De man geniet van de uitstapjes, hoe klein ook. Even naar buiten, even iets anders dan de dagelijkse routine. “En als hij zich beter voelt door die beweging en afleiding, merkt zij dat thuis ook. Het werkt twee kanten op.”
Kleine dingen maken het verschil
Of het nu gaat om een mooie puzzel, een kopje koffie buiten de deur, of gewoon een fijn gesprek: Patricia zoekt altijd naar de dingen die iemand blij maken. Ze is gelovig en dat helpt haar vaak om aan te voelen wat iemand nodig heeft, zelfs zonder dat het uitgesproken wordt. “Ik geloof dat liefdevolle aandacht helend kan zijn, ook als je iemand niet kunt genezen.”
Wat ze andere mantelzorgers en zorgverleners wil meegeven? “Wees geduldig. Lees tussen de regels door. Kijk naar iemand, écht. En bovenal: laat merken dat je er bent. Mensen voelen dat.”
Het werk van een ZorgMies gaat verder dan het verzorgen of begeleiden. Het is er zijn op momenten dat het ertoe doet. Het is liefdevol aansluiten bij iemands tempo. Het is zorgen met hart en ziel. Patricia bewijst iedere dag hoe groot het verschil is dat één warm mens kan maken in het leven van iemand met Parkinson – en diens omgeving.
